Życie w równowadze mineralnej

with Brak komentarzy

Po co nam minerały 

96% naszego ciała to węgiel, azot, wodór i tlen, a reszta to minerały, niezbędne katalizatory biochemicznych procesów.

Składniki mineralne mają istotne znaczenie dla właściwego funkcjonowania naszego organizmu. Ich źródłem dla nas i innych gatunków jest żywność i woda. Złe odżywianie i niezdrowe nawyki powodują, że mamy ich niedobory lub nieodpowiednie ich połączenie oraz proporcje utrudniające ich wchłanianie.

Składniki mineralne biorą udział w budowie tkanek ciała, umożliwiają stałe ciśnienie osmotyczne płynów ustrojowych, regulują oraz uaktywniają procesy metaboliczne, są również ważne w przewodzeniu impulsów nerwowych. Są stosowane jako aktywatory lub składniki hormonów i enzymów. Wiele minerałów odgrywa ważną rolę w zapobieganiu chorobom cywilizacyjnym.

Dzielimy je w zależności na zapotrzebowanie w organizmie na MAKROELEMENTY , czyli takie, na które zapotrzebowanie jest większe niż 100 mg/osobę i MIKROELEMENTY, czyli takie, których zapotrzebowanie jest niższe niż 100 mg/osobę.

Kluczem są odpowiednie proporcje 

Kluczem jest utrzymanie ich w odpowiedniej ilości i proporcjach.  A służą nam jako budulec kości, uczestniczą w reakcjach przemiany materii, wiążą metale ciężkie, aby mogły być wydalone przez nerki, wytwarzają prądy elektryczne do przenoszenia impulsów nerwowych, wchodzą w skład enzymów i hormonów, ingerują w odczytywanie i powielanie genów, odgrywają ważne dla życia role w systemie immunologicznym, troszczą się o to aby substancje odżywcze mogły dotrzeć do komórek, a produkty rozkładu mogły być z nich wydalone, a także regulują jakże ważną gospodarkę kwasowo-zasadową organizmu. 

W przyrodzie minerały są stale przetwarzane, nigdy nie są tracone, trafiają do gleby, a wraz z bakteriami, algami i grzybami tworzą część organizmów glebowych, by odżywiać rośliny.

Jeśli ekosystemy nie zostaną zakłócone, powinniśmy wszystkie niezbędne minerały i pierwiastki śladowe mieć dostarczane wraz z wartościową dietą. Tak jednak nie jest, (kwaśne deszcze, intensywna uprawa, monouprawa, stosowanie nawozów sztucznych oraz pestycydów, zbyt długie przechowywanie). Na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci nastąpił znaczny spadek wartości odżywczych warzyw i owoców. 

 

Suplementacja 

Uzupełniać więc czy nie uzupełniać? 

Zasada jest taka, im wyższej jakości pokarm, tym mniejsza jest potrzeba uzupełniania witamin i minerałów. Jeśli jednak suplementacja jest niezbędna, należy pamiętać aby spożywać je wraz z pożywieniem i regularnie.

Niedobór składników mineralnych ma swoje konsekwencje –  jak twierdził prof. Pauling „każdą chorobę, każdą słabość czy dolegliwość można skojarzyć z brakiem minerałów”, a w przypadku braku minerałów witaminy stają się bezużyteczne.

Zostaw Komentarz